KÖYDEKİ İLK TELEVİZYON 

Lütfü KARAKAŞ                                                             

Türkiye Gazeteciler Federasyonu
Genel Başkan Yardımcısı          

Bugün Tayakadın Köyü’ne ‘ilk televizyon ne zaman geldi’ diye bir soru yöneltsem bunu köyde yaşayan bin 986 yurttaşımızdan kaç kişi yanıtlayabilir.
         O zaman soruyu yönelttiğimize göre, yanıtını da benim vermem gerekir. Ancak zaman geçti tabi yazıyı okuyan ve detaylarını bilen varsa bir sonraki buluşmamızda eksik ve hatalı bölümleri düzeltme sözü de baştan verelim.       

         Kıbrıs’ta EOKA yönetimi darbe ile iktidara geldikten sonra binlerce soydaşımızı yavru vatanda katlediyordu. Küçük çocuklar Rum silahlarının hedefi oluyor, adada büyük bir vahşet yaşanıyordu.
        Dönemin Başbakanı Bülent Ecevit, Türkiye’nin Kıbrıs üzerindeki garantörlük hakkını kullanarak 24 Temmuz 1974 günü ‘Ayşe tatili çıktı’ diyerek barış gücünün adaya çıkma emrini verdi. Bu günlerde Türkiye ile Yunanistan arasında gerginlin ateşi, Temmuz ayının sıcağını çoktan bastırmıştı.            

         Tayakadınlı Sıtkı Demir’in de aralarında olduğu Mehmetçik Beşparmak Dağları’nda ilerlediği günlerde; Türk Silahlı Kuvvetleri olası bir tehlikeye karşı Yunanistan sınırındaki köylere de yedek kuvvetleri göndermişti. 
         İşte o günlerde Tayakadın Köyü’ne de Mehmetçik mevzi almıştı. Hafızam beni yanıltmıyorsa, karargah olarak köyün dereye giden yolun sağ tarafındaki boş alan kullanılıyordu. Ancak zamanla Mehmetçik köyde halkla bütünleşmek için bugün futbol sahasının olduğu bölüm ile eski mandıraya arasında kalan yerde büyük bir çadır kurdu.
          Çadır bizim eve yakındı. O günlerde köydeki Mehmetçiliğin başında ismini hatırlayamadığım bir Yüzbaşı vardı. Aksamları köylülere o çadırda toplar sohbetler olurdu. Çadırın aydınlatması için de şimdi anlıyorum jeneratör kullanılıyordu.  
         Gaz lambasının bir tarafında annem şişle örgü örerken, diğer yanında ben ders çalıştığım düşünülürse, jeneratörün gücü ile parlayan ilk lambaları görmenin heyecanını şimdi siz düşünün. Çadır bize yakın olduğu için akşamları bende giderdim.
         Mehmetçik çadırında bir gece, orta boylu hafif göbekli olarak hatırladığım Yüzbaşı orada bulunanlara dönerek, “Bakın elektrik var. Köyde televizyon varsa getirin çalıştıralım” dedi.        
         Köylüler kendi aralarında kim de olabilir, kim de vardır diye tartışırken birisi, sınıf arkadaşım Ahmet Özkan’ın babasının adını söyleyerek, ‘O Almanya’da çalışıyor. O’nun evinde vardır”dedi. 
         Sanırım sonra askerlerle ve köylüler Ahmetlerin evine gittiler ve televizyonu alarak çadıra getirdiler. Yüzbaşının uzun uğraşması sonucu televizyon kuruldu ve çalışmaya başladı. Görüntü bir türlü gelmiyordu. Sonra nasıl hallettiler bilmiyorum. Önü cam olan kutudan insanları görmeye başladık. Ben ve Tayakadın Köyü işte o gece televizyonla tanıştı. 

         1974 yılının Temmuz ayı Yavru Vatan Kıbrıs’a ‘barış’ getirirken, Tayakadın Köyü’ne ise ilk televizyon yayınını getirmişti.
BU TEŞEKKÜR ŞART 
          Teknolojiyi çok iyi kullandığım söylenemez. Ancak yine de derdimi çözecek kadar kullanıyorum.        

Evde oturmuş uzun süreden beri incelemeyi bekleyen bir dosya üzerinde yoğunlaştığım, saatlerin gece yarısına yaklaştığında telefonum çaldı. O saatlerde çalan telefonlar hayır değildir. Gazeteci refleksi ile açtığımda bana kendisini ‘Ben Tayakadın İlköğretim Okulunun Müdürüyüm’ diye tanıtınca içimden ‘hayırdır’ dedim.  

Telefondaki ses kendisini Tayakadın İlköğretim okulu yöneticisi olarak tanıtınca, aklıma bana okuma yazma öğreten ilkokul 2. sınıfa kadar okutan ve evlendiği için Konya’ya tayini çıkan Emel Esenkal ve ardından yeni öğretmenim Tennur Kızılırmak geldi.

Hemen ne yapabileceği mi sorunca, ‘köy için bir web sitesi hazırladık’ deyince neredeyse yıllardır domainlerini aldığım ve bir türlü hayata geçmeyen hayallerimin gerçekleştiğini duymanın sevincini yaşadım.

Çünkü köyün domain isimlerini bir başkası almaması için satın almış ve köy muhtarına da zaman zaman bunların yayına verilmesi için destek sözü vermiştim. Bu kez iş kendiliğinden olmuştu.  

İnsan uzun zaman ayni yerde görev yapınca, ister istemez çevre körlüğü oluşuyor. Milli Eğitim Bakanlığı’nın okul yöneticilerini kapsayan rotasyon yönetmeliğin doğduğum köyün ufkunun açacak bir okul müdürünün geleceğini nereden bilirdik.

İşte yeni yönetmelik köyüme böyle bir yönetici gelmesine neden olmuştu. Sitenin hazırlanmasında emeği geçen başta Okul Müdürü Necmettin Kıyıcı olmak üzere tüm Tayakadın sevdalılarını kutluyorum. Her zaman elimden gelen katkıyı yapmaya hazırım.